Mokra Gora se prostire u najzapadnijem delu opštine Užice, između jugoistočnih padina Tare i severozapadnih padina Zlatibora, u mokrogorsko-rzavskoj udolini. Pripada grupi planinskih zlatiborskih sela razbijenog tipa starovlaške vrste, gde su kuće raštrkane po brdima i planinskim kosama. Zahvata prostor od 10.713 hektara, a srednja nadmorska visina ovog područja je 1000 metara. U selu živi oko 1000 stanovnika u 500 domaćinstava, koji se pretežno bave poljoprivredom.

Mokra Gora je rano naseljavana zahvaljujući šumskom bogatstvu i rekama, kao i drugim prirodnim vrednostima. Tragove ranih naselja možemo pratititi preko grobnih humki u podnožju Šargana, Karasaliji, dok tragove rimske kulture nalazimo u ostacima starog puta preko Šargana, u rimskim grobovima, u urađenim starim kaldrmama i poznatom rimskom natpisu.

Zbog svog geografskog položaja Mokra Gora je plaćala cenu i Turcima i Austrougarima i Nemcima. Preživljavala seobe, bune, ustanke, paljevine, hajdučije i otmice. Usađena uz samu granicu sa karaulama i stražarama, sa karantinom, Mokra Gora je dugo bila čuvar međe. Zahvaljujući Šarganu, koji je vekovima služio za trasiranje važnih saobraćajnica, između Srbije i Bosne, kroz Mokru Goru su od najranijih dana prolazili važni drumski putevi što je ovom selu uvek davalo i veliki geografski značaj.

Povoljan geografski položaj došao je najviše do izražaja otvaranjem pruge uskog koloseka koja je povezivala Beograd-Čačak-Užice-Višegrad-Sarajevo, čiji je deo prolazio kroz Mokru Goru. Nakon ukidanja pruge put je asfaltiran i drumski saobraćaj preuzima prevoz robe i putnika u oba pravca, odnosno prema Užicu koje je udaljeno 45 km i Višegradu koji je udaljen 15 km.

Magistralni put Beograd-Sarajevo prolazi kroz selo, što omogućava laku pristupačnost i dobru saobraćajnu povezanost Mokre Gore kao turističke destinacije.

Turističko geografski položaj Mokre Gore najpovoljniji je u odnosu na afirmisane turističke centre, koji se nalaze u njenoj neposrednoj blizini: Zlatibor, Tara, Perućac.